Dag 2 Cancun - Merida

Vanochtend om half 8 de wekker gezet om redelijk op tijd richting Merida te rijden. Joke en Raymond waren al om half 7 op en waren ruim op tijd om op de afgesproken tijd van 8.15 richting ontbijt te gaan. Om 10 voor 8 staat Elvis voor de deur.... Wekker is niet afgegaan, dus zijn net wakker. Door een hogere versnelling te schakelen toch nog redelijk op tijd naar ontbijt. Het was niet veel, maar we hadden in ieder geval iets binnen en we zaten wel leuk aan het water bij een haventje. Vervolgens om 9.15 uur in de auto om naar Chichen Itza te gaan. Zoals gezegd hebben we geen tom tom en ook de routebeschrijving van OAD blijkt redelijk beknopt te zijn, dus voordat we uiteindelijk Cancun uit en op de goede weg waren, was het alweer een uur verder. Dit met behulp van onze ‘vrienden' van autoverhuurbedrijf Hertz. In de beschrijving stond dat we er ruim 5 uur over zouden doen, maar dit was beduidend korter. We hadden in wat boekjes gelezen dat we onderweg naar Chichen Itza langs een grot zouden rijden waar tussen 12:00 - 13:00 het licht mooi door een gat in de rotsen zou schijnen en het blauwe water in de grot schitterend zou oplichten. We werden al ‘warm' verwelkomt door een stuk of 20 kinderen, die redelijk ‘agressief' en met stukken hout naar onze auto liepen. Ze maakten er ook nog het teken bij: ‘i see you'. Het welbekende teken met 2 vingers gericht op hun ogen en dan naar m.n. Elvis (was bestuurder) gericht. We werden er wat ongemakkelijk van. We hadden weinig tijd en we konden ook zo niet zien waar we er in moesten dus we hebben onze weg maar weer vervolgd naar Chichen Itza. Onderweg kwamen we weer langs een grottenstelsel en daar zijn we wel gestopt. We zagen de ingang en we hadden nog wel een half uurtje tijd. We liepen naar de ingang. Mochten we er niet in. Mocht alleen met een reisleider die dan over drie kwartier in het Spaans (?) het ons zou uitleggen. We waren net een kwartier te laat voor de Engelse versie. Klein detail, we waren de enigen!! Maar goed.....wij weer terug naar onze auto stond daar een man onze auto ongevraagd te wassen. Hem toch maar een paar peso gegeven, want de zon brandde aardig op de bakkus. Toen snel naar Chichen Itza.

Chichén Itzá was een van de belangrijkste steden van de Maya's en hier bevindt zich de Piramide van Kukulcan. Dit is toch wel het meest imposante bouwwerk van allemaal. Op 7 juli 2007 werd Chichén Itzá tot een van de zeven nieuwe wereldwonderen gekozen. Na eerst wat gegeten te hebben, zijn we de stad ingegaan. Langs het pad stonden tientallen kraampjes met souvenirs. Elke eigenaar van zo'n kraampje kwam je meteen aan je kop zeuren of je iets wilde kopen. Jeetje, zeg..... daar wordt je op een gegeven moment echt gestoord van!! En toen ineens voor ons..... de Majatempel! Wow, toch wel indrukwekkend en wel te begrijpen dat het een keer tot een wereldwonder is benoemd. Wat hadden we deze piramide graag beklommen, maar jammer genoeg was alles afgezet en kon je nergens op. Aan de andere kant bleek ook wel waarom, daar was de helft van de trap al verdwenen. Naast te tempel stonden er ook nog restanten van andere gebouwen. Ook mooi om te zien allemaal, maar ook niet mogelijk om te beklimmen. Natuurlijk een heleboel foto's gemaakt. Elvis en Kim hadden er nog wel zin in om nog even een stukje verder te lopen en kwamen toen bij een prachtige bron in het bos. Als eerste zagen we weer een flinke leguaan zitten. Die beesten zie je regelmatig lopen. Na een paar uur te hebben rondgelopen, hielden we het wel voor gezien. Moest ook wel, want het park ging dicht. Joke en Kim hadden bij een kraampje toch nog een leuk souvenir gezien en vroegen natuurlijk wat het kostte. Het was ons te duur en wilden al weglopen, maar dan zakken die Mexicanen snel in prijs. Afdingen is hier dus absoluut geen probleem en eigenlijk gewoon een must, anders betaal je echt te veel. Toch nog wat te duur en we gingen verder om even later te bedenken dat we het toch wel wilden!! Joke en Kim snel terug om het nog te halen! Hierna nog snel wat flessen water gekocht, want met de tropische temperaturen hier in Mexico moet je echt wel genoeg drinken. Snel de auto in (airco weer op volle toeren gezet!!) en op weg naar Merida. Dit is de grootste stad van Yucatan met een kleine miljoen inwoners. De stad zelf is snel gevonden, maar dan nog ons ‘best western' hotel. Ze werken hier met een aantal ‘hoofdstraten', met heel veel genummerde zijstraatjes... calles genaamd. Ook voornamelijk eenrichtingswegen. We moesten Calle 58 hebben.... dachten we op de goede weg te zitten (nummers van de calles liepen op richting 58), begon er ineens weer een nummer 2! ‘What the F*ck'!!! En dit zo een aantal keer achter elkaar. Eerst hadden we de eenrichtingswegen ook niet helemaal door. Deze waren namelijk om en om, dan vanaf de hoofdweg alleen linksaf kunnen en het volgende blok alleen rechtsaf kunnen. Poeh hey.... Wat een gedoe. En ja.... dat eindigt dan ook in spookrijden. Al die Mexicaantjes (want ze zijn wel behoorlijk klein allemaal) meteen die armen zwaaien, dus wij dachten: ‘huh'?????? Wat is er nou, bleek het dus weer een eenrichtingsweg te zijn. Uiteindelijk kreeg Elvis een beetje door hoe het wegennetwerk in elkaar zat en eindelijk kwamen dan bij ons hotel. Net als gisteren in Cancun dus heel wat geklungel om ons hotel te vinden. Zo'n navigatiesysteem is toch wel makkelijk, dat blijkt wel als je er geen hebt. Na flink wat zenuwen verder, want inmiddels was het al aardig donker en in al die ‘getto'buurtjes wil je ‘s avonds laat echt niet rijden. Snel de koffers op de kamers en wat eten. Bij een gezellig Mexicaans tentje op een pleintje met veel bandjes die muziek speelden!! Zag er leuk uit. Natuurlijk de echte mexicaanse gerechten proberen. Joke, Elvis en Kim gingen voor de burittos en Raymond voor de Fajitas!! Smaakte wel goed!! Maar toen gebeurde het...... heerlijk relaxed zaten we ons drinken te nuttigen, toen Joke ineens verschrikt en gillend opsprong van haar stoel. Ze had iets op haar been gevoeld en ze zag nog iets groots (6 cm!!!!!!) bewegen onder onze tafel. Natuurlijk ook Kim compleet hysterisch. Toen zagen we het vieze beest gelukkig weglopen. Bleek een kakkerlak te zijn. Gatverdamme!!! Met beentjes over de stoelleuning (die durfden Joke en Kim natuurlijk niet meer op de grond te zetten