Dag 18 Orlando (Clermont)

Op onze laatste dag in Amerika zijn we met z'n 3en op pad gegaan. Elvis wou het de laatste dag rustig aan doen en had geen zin aan nog een ‘pretpark dag'. Hij heeft lekker gezwommen en genoten van de zon. Joke,Kim en Ray waren rond half 10 in Magic Kingdom (onderdeel van Disney en vergelijkbaar met Disney Parijs). Toen we kwamen aanrijden op de parkeerplaats oogde het al redelijk druk. De ingang van het park was een eindje verderop, dus eerst met een treintje op weg. En er gingen nogal wat treintjes die kant op. Dachten we het park in te gaan, maar eerst nog een grote boot op om naar de overkant van een meertje te komen. En daar was dan eindelijk de ingang van het park. We waren vrij snel binnen en Main Street liep al bomvol met mensen. Dat voorspelde weinig goeds voor de wachttijden bij de attracties. Maar goed, verderop in het park kan het allemaal wat rustiger zijn als de mensen zich verspreiden. De kaart erbij gepakt en op zoek naar een strategisch startpunt voor onze 2 pretpark dag.

We zijn naar de uiterste hoek van het park gelopen (Frontierland), want daar zaten al 2 leuke attracties. Eenmaal aangekomen bleken de wachttijden toch al opgelopen tot 30 minuten. Gelukkig werken ze in Disney met een 'fast pass' systeem, waardoor je een kaartje kan krijgen voor een veel kortere rij, maar deze kun je wel pas (ongeveer) een uur later gebruiken (en is een uur lang geldig). We hadden ons plan al helemaal klaar, gewoon overal een fast pass gaan halen en daarna het rondje weer maken met veel kortere rijen. Dus hup, eerste pas bij een wildwaterbaan gehaald en daarna naar de nabij gelegen achtbaan. Maar helaas, de volgende fast pass kan je pas halen als de tijd van de vorige is gestart (dus over een uurtje pas). Daar ging ons mooie plannetje. Het was ondertussen alweer behoorlijk heet aan het worden, dus wij op zoek naar een attractie waar het iets rustiger was. De eer was aan de ‘Pirates of the Caribean' waar we maar 10 minuutjes moesten wachten. Toen een ander deel van het park opgezocht en ook daar een iets rustigere attractie gepakt.

Doordat de fast pass een uur geldig was, werkte onze strategie nog wel voor een deel. Doordat tijden elkaar deels overlappen, hebben we toch nog 3 pasjes kunnen bemachtigen die ons een stuk sneller bij de attracties bracht. Aan het begin van de middag werd het overal steeds drukker waardoor wachttijden al snel opliepen tot een uur of meer. Ook het fast pass systeem werkte niet meer, aangezien deze pas in de avond gebruikt konden worden. Doordat het zo druk is (en zo veel passen uitgegeven worden) schuiven de tijden ook steeds verder naar achteren. Hierdoor hebben we attracties als Space Mountain over moeten slaan. Om deze reden hebben we er maar voor gekozen om rond 3en de parade in Main Street te bekijken om vervolgens onze villa weer op te zoeken. Gelukkig hebben we toch nog 8 leuke attracties kunnen doen. Ook aan andere mensen (en vooral kinderen) was toch wel te merken dat het vandaag iets te druk en te warm was voor een pretpark.

Aangekomen in de villa zijn we lekker in zwembad gesprongen. Elvis had zich ook prima vermaakt met de laptop (verkiezingsprogramma's kijken, reisverhaaltje geschreven) en lekker bruinbakken. Joke heeft een parcours met verschillende attributen (zie foto) in het zwembad bedacht. Ray, Kim en Joke hebben deze een paar keer afgelegd. Ray was de winnaar! Na het zwemmen ons laatste avondmaal in de mac donalds genuttigd. We wouden toch in stijl eindigen en dat is gelukt, lekker lopen schranzen! Na de heerlijke maaltijd hebben we onze koffers weer ingepakt (helaas) en hebben we nog een boompje gelegd. Ditmaal waren Elvis en Joke de winnaar. Ze hebben Kim en Ray goed afgedroogd met dubbele cijfers. Ray en Kim staan nog wel met 4-3 voor dus Elvis en Joke moeten morgen nog even de stand gelijk trekken. Morgen moeten we om 12:00 uur ongeveer onze auto inleveren om naar het vliegveld gebracht te worden. We vliegen om 14:55 uur en zullen dus een lange reisdag voor de boeg hebben. Om 09:00 uur (donderdag; nld tijd) komen we op schiphol aan en zullen we onze reis eindigen in de trein van de NS om ongeveer 12:00 uur in Deventer te arriveren. Bedankt voor het lezen van en het reageren op alle reisverhalen, leuk om het uit te printen en het later nog eens terug te lezen. Groetjes van ons!!!

Dag 17 Orlando (Clermont)

Vandaag stond er wel wat op het programma: van 09.00 tot 21.00 naar 2 pretparken, Universal Studios en Island of Adventure (liggen naast elkaar). Daarvoor hadden we gisteren al de combikaarten gehaald bij 1 van de vele (voordeel)winkeltjes (dit scheelt toch20 dollar per kaart t.o.v. kassaverkoop). We konden dus de hele dag switchen tussen beide parken. Er zit wel een luchtje aan deze manier van kaartverkoop. De winkeltjes bevinden zich langs de weg en maken ook reclame, maar van de verkoper krijgen we te horen dat wanneer de kaart niet werkt we maar moeten zeggen dat we ze hebben gekregen of ze werkten gisteren nog wel. Laten we het maar grijs gebied noemen. Om +/- 07.30 opgestaan, ontbeten en vervolgens op naar de parken.

Bij de ingang aangekomen bleken alle vier de kaarten gewoon te werken, gelukkig! Joke en Raymond kenden de parken al een beetje dus op naar de ‘good stuff'. Als eerste zijn we in 1 van de nieuwste attracties, de Hollywood Rip Ride Rockit, gegaan. Een achtbaan waarbij je zelf de keuze(30 mogelijkheden) kon maken welke muziek je wilde tijdens de rit. Ook werd de rit opgenomen. Deze video kon je na de rit kopen. We kregen een klein stukje van onze rit te zien en toen de prijs van de video: 35 dollar!!! We zijn maar snel doorgelopen naar een volgende attractie. Tot ongeveer 15.30 zijn we in Universal gebleven en hebben daar in enkele simulators en een achtbaan (Simpsons the ride, Jimmy Neutron en Revenge of the Mummy) gezeten, shows gezien (BeetleJuice, Terminator 3D, Twister) enkele aliens (Men in Black) neergeschoten en een haai gedood (Jaws). In de tussentijd zijn Kim en Joke nog op de foto geweest met Shrek, prinses Fiona en Donkey en zijn we bij ET op bezoek geweest.

Om 15.30 dus richting Island of Adventure (deze volgorde omdat Universal tot 19.00 open was en Island tot 21.00). In dit park waren meer attracties waarbij er adrenaline vrijkomt: Doctor Doom's Fearfall (vrije valtoren) Dueling Dragons (2 achtbanen, resp. 4 of 5 keer over de kop) en de uitsmijter Incredible Hulk Coaster(gelanceerde achtbaan die 7!! keer over de kop gaat). Daarnaast ook nog leuke 3D achtige attracties als Spiderman en Poseidon. Maar het meeste plezier hebben we toch gehad bij de attracties waar water bij kwam kijken. Als voorproefje gingen we in Jurassic Park River Adventure waarbij we een paar druppels water over ons kregen. Vervolgens gingen we naar Popeye and Bluto's Bilge-Rat Barges (Pirana uit de efteling, maar dan ff iets anders kwamen we achter). Bij de ingang van de attractie wordt al vermeld: ‘you will get wet, possibly soaked'(je wordt nat, misschien drijfnat). Nou, het 2^e was het geval. We werden drijfnat. Nu hadden we de smaak te pakken. Op naar de volgende wildwaterbaan: Dudley Do-Right's Ripsaw Falls (boomstammen). Om zeker te zijn dat we van top tot teen, van sokken tot ondergoed nat zouden zijn, zijn we nog twee keer Popeye ingegaan. Het was alsof we met kleren en al een zwembad waren ingesprongen. Doordat het al wat later was en niet meer zonnig begon het toch wel een beetje koud te worden(we hebben er geen verkoudheidje aan overgehouden). Om toch nog iets op te drogen hebben we Dr. Doom en de Hulk gebruikt als droger. Eerst zijn Joke, Raymond en Elvis de Hulk ingegaan(Kim was nog een beetje misselijk van de vrije valtoren), daarna zijn Joke en Elvis nog een keer gegaan om helemaal voorin te zitten. Het was al donker geworden en dit gaf wel iets extra's aan de rit.

Om 21.15 de uitgang opgezocht om vervolgens nog even wat te eten bij de Panda Express. Wat is die orange chicken lekker, MMMMMMM !! Om ongeveer 23.00 waren we weer thuis. Kim, Joke en Raymond gingen vrijwel direct naar bed, want morgen wacht Magic Kingdom. Elvis kon iets later naar bed, want hij blijft morgen thuis om ff te relaxen op de laatste volledige dag in Amerika.

Dag 16 Orlando (Clermont)

Vandaag een lekker zondagje om uit te slapen! Kim was wel al om 9.00 wakker en heeft een paar baantjes in het zwembad gezwommen. De anderen kwamen rond een uurtje of 10 hun bedjes uit. Lekker samen ontbeten (eitje met spek, jus d'orange, broodje gezond/ geroosterd broodje). Elvis nog even wat baantjes gezwommen, toen iedereen zich klaargemaakt en op naar de bezigheid van vandaag. Joke en Kim hadden eerder al een outlet gespot, dus gingen hier maar een kijkje nemen. Raymond en Elvis hadden na de urenlange shop periode van de vorige keer, hier natuurlijk geen zin meer in! Zij kozen ervoor om een potje te gaan mini golfen!! Zij hebben Joke en Kim afgezet en gingen toen verder. De golfbaan zag er leuk uit, ingericht met piratendingen! Zij hebben 36 holes gespeeld (18 wat makkelijke en 18 wat moeilijker). Voor Raymond en Elvis waren alle banen eigenlijk niet heel uitdagend, de meeste ballen zaten er met 2 slagen wel in. En natuurlijk willen jullie wel weten wie de winnaar was................. ELVIS!!!!

Om 15.00 werden Joke en Kim weer opgehaald en gingen we langs wat winkeltjes waar je goedkopere kaartjes voor de pretparken kon kopen! Als echte Nederlanders natuurlijk bekijken waar je het goedkoopste kan halen! We hebben nog niets gekocht aangezien de kaarten die ons aangeboden werden nog niet beschikbaar waren, dus we moesten later nog even terug komen. Toen even langs de supermarkt om eten in te slaan voor het avondeten. Er werd een lekker bordje pasta gekookt door Elvis en Kim. Raymond en Joke zijn daarna wat baantjes gaan zwemmen en zijn daarna nog even terug geweest voor de kaartjes. Uiteindelijk toch de kaartjes voor morgen (Universal studios en Island of Adventure) ergens anders gekocht. Gelukkig konden we onze kaartjes van het Kennedy Space Center nog verkopen voor 10 dollar per stuk (kaartjes zijn een week geldig). Snel nog even langs de supermarkt voor de laatste dingen en toen terug naar de villa voor een rustig avondje. Morgen dus van 9 tot 9 in het pretpark.

Dag 15 Naples - Orlando (Clermont)

Vandaag toch wel weer een lange trip op de agenda. We rijden namelijk van Naples rechtstreeks naar het Kennedy Space Center (KSC) om vervolgens onze villa op te zoeken in Orlando. De trip naar het KSC duurt ruim 4 uur en daarna moeten we nog ruim een uur terug rijden richting onze laatste accommodatie. Om deze reden zaten we tegen 8 uur alweer in de auto om op weg te gaan. Tussendoor nog weer even een ontbijtje/lunch in de supermarkt gekocht en klaar voor de trip. Ervoor gekozen om toch eerst onze sleutel op te halen i.p.v meteen door te rijden naar het KSC, omdat we mogelijk als we het erna zouden doen, niet op tijd zouden zijn (moest voor 19.00!). Aangekomen bij het ‘American Vacation Home' gebouw, bleek er niemand te zijn! Gesloten op zaterdag dus! Tja.... Wat nu! Maar er bleek een brievenbus bij de deur te zitten (met instructies hoe deze te openen) en hier zouden onze papieren in moeten zitten. Eerst nog een beetje een gedoe deze brievenbus open te krijgen. Eenmaal gelukt, bleek er gelukkig een envelop met de naam Tiemessen in te zitten (bevatte routebeschrijving naar villa etc.). Brievenbus moest natuurlijk ook weer dicht (want er zat nog een envelop in), wij prutsen en doen met dat stomme ding, maar niet gelukt! Maar hopen dat niemand die envelop voor die anderen eruit jat!!

Toen op weg naar het KSC. Bij aankomst bleek de entree best prijzig, maar goed..... we hadden zoiets van: daar moet je toch wel even geweest zijn! We zijn als eerste met een bus meegegaan die ons langs drie stops bracht: stop 1 was een observatietoren (+ we kregen er een kort filmpje te zien), stop 2 was het Apollo-centrum en stop 3 was het international space station! Stop 2 was toch wel het leukst. Hier zagen we een filmpje over de voorbereiding en lancering van een spaceshuttle vanuit de controlekamer. Was grappig om te zien. In een grote ruimte hing een spaceshuttle...... echt MEGAgroot!!! Dit was een echte spaceshuttle (is 2x zo groot als het Vrijheidsbeeld) en indrukwekkend om te zien! Ook kon je ruimtepakken bekijken en zelf de maan een beetje voelen!! Er lag namelijk een klein stukje maansteen wat je aan kon raken! Tussendoor even een hapje gegeten en weer verder. Als laatste weer terug naar het visitorcenter en daar hebben we in een simulator gezeten die je een lancering van een spaceshuttle laat beleven!!! Best grappig. Eerste positie was een beetje schuin achterover, toen helemaal shaken (lachuh man......!!) en als laatste kwam je een beetje in een voorover positie te zitten, waarbij je een beetje een zweefidee kreeg. Hmmm...... beetje lastig te beschrijven allemaal! Maar in ieder geval wel geinig dus! Daarna nog wat dingetjes bekeken en fotootjes gemaakt en toen begon het ineens keihard te regenen (en beetje onweer). Hierbij waren we toch wel even flink nat, aangezien we net buiten liepen. Was wel een grappig moment! Naar onze mening best wel leuk om even te kijken (maar onze 4 ½ uur was toch wel wat te weinig), maar het entreegeld niet waard! Raymond had al een mooie 2^e naam bedacht: ‘Het Kennedy Rip-Off Center'!!! J

Na het KSC richting de supermarkt en de mcdonalds. En uiteindelijk als eindbestemming onze villa! Deze ligt in het plaatsje Clermont (dichtbij Orlando). We waren toch allemaal wel benieuwd. Eerst nog even lastig om de wijk in te komen, er zat namelijk een hek voor en je moest een code intoetsen. En tja..... die wisten we niet, aangezien we niets gekregen hadden. Inmiddels hebben alweer 3 auto's zich achter ons verzameld. Dan maar ff weer omkeren. Gelukkig roept de man achter ons dat de code 1234 moet zijn! Kijk.... dat is dan toch weer fijn, zo'n behulpzaam iemand! En ja hoor.... 1234 was het en we konden verder (altijd handig voor evt inbrekers zo'n moeilijke code). Dan nog de sleutel krijgen om de villa in te kunnen. Er hing een kastje naast de deur en we hadden instructies op een blaadje. Ook hier lukte het niet meteen om het kastje open te krijgen. Uiteindelijk sprong die open, maar jammer genoeg eindigde het klepje op (wie anders dan) Joke haar voet..... AUW!!! We kwamen een mooie grote villa binnen. Er zijn 4 slaapkamers, 2 zitkamers een grote keuken, 2 badkamers en natuurlijk een zwembad in de achtertuin! Lekker hoor, hier kunnen we wel een paar dagen vertoeven en gelukkig even geen gesjouw met de koffers. Nog ff een potje geklaverjast, met inmiddels het resultaat 4-2 (voor Ray en Kim)! Joke en Kim gingen daarna richting hun nestje. Raymond en Elvis bleven nog eventjes bankhangen!

Dag 14 Key West - Naples (key largo)

Vanmorgen ons 1^e (en tevens het enige hier in amerika) inclusieve ontbijt bij het hotel. Weer een lekker Amerikaans ontbijtje met wafels, muffins, toast, bagels, croissants. Smaakte allemaal prima! Om 10.15 vertrokken we uit Key West. Op naar Key Largo, want het is tijd voor: ‘DOLPHINSWIMMING'!!!!!! Hiervoor hadden we een sessie gereserveerd voor 12.45! Bij aankomst even inchecken en wachten op onze instructrice voor die dag (Meghan). Ongeveer een uurtje vertelde ze alles over de anatomie van dolfijnen en wat we konden verwachten als we straks het water in zouden gaan! We konden echt allerlei trucjes met ze doen. We kregen er al steeds meer zin in. Bij binnenkomst merkte je al dat de dolfijnen ons echt in de gaten hielden. Ze draaiden zich dan op hun zij om ons eens goed te kunnen bekijken. Er waren iets van 13 dolfijnen in het centrum waarmee gezwommen kon worden. Elke groep (wij met z'n vieren en er kwam nog een stelletje uit Denemarken bij) kreeg 2 dolfijnen tot z'n beschikking. Onze dolfijnen heetten ‘NICA' en je raadt het nooit...... ‘ELVIS'!!! Ja hoor, we hadden al gezien dat er een dolfijn met die naam bij zat, maar dat hij ook nog bij ons zou komen..... what are the odds!!!!

Eerst ging het Deense stelletje in het water. Daarna waren Elvis en Kim aan de beurt. We werden voortgeduwd en getrokken door de dolfijnen. We mochten ze aaien, gaven ze handjes en we kregen een kusje ;-) Toen kwamen voor het zingen en dansen en de ‘waterfight' Raymond en Joke er ook bij. We gingen voor ‘Old MacDonald had a farm.....' en natuurlijk waren er dolfijnen op die farm, het geluidje werd: IEIEHIEIEIEHHHH!! Zoiets doen dolfijnen toch??!! J Elvis en Kim gingen het water uit en raymond en joke mochten met z'n tweeën verder. Zij deden ook alle trucjes. We hadden een fotograaf erbij geboekt, dus die stond foto's te maken tijdens de hele sessie. Ook mochten we zelf de camera meenemen, dus ook ons eigen fototoestel en de videocamera gingen mee!! Wat een bijzondere ervaring, eentje die we nooit zullen vergeten! Wat een prachtige dieren, apart om hun rubberen huid te voelen. Gewoon in 1 woord AMAZING'!!!!! Aan het eind konden we de foto-cd ophalen bij de balie.

Rond 15 uur weer op weg en nu naar Naples. De rit verliep prima en we konden mooi doorrijden. al was het een wat saaie rechte weg langs de noordkant van de Everglades (waar je overigens niet veel van kon zien hoor). Hier kwamen we overigens langs vele locaties waar je een airboat tripje kon boeken (tip voor mensen die ooit nog eens willen gaan). Om 18:30 uur kwamen we aan in ons hotel (marriot), zag er prima uit! Heerlijke ruime kamers en voor Joke en Raymond een kingsize bed. Alle koffers weer de auto uit (het past allemaal maar net) en aan balie gevraagd naar een paar goede restaurants. Hij noemde 5th avenue met allerlei restaurants en winkeltjes, dus we zijn die kant op gegaan. In de straat zaten relatief veel Italiaanse restaurants (misschien ook niet zo gek in naples), dus we hebben er gewoon 1tje gekozen. Alle 4 zijn we voor een pizza gegaan die prima te eten was. De ober was een beetje een vreemd Italiaans mannetje en we moesten wel lachen om het feit dat hij de door ons gekozen pizza's de lekkerste op de kaart vond. En na iedere zin kwam een knipoogje van de beste man. Naples lijkt ons overigens een plaats met mensen met wat meer poen en het ziet er allemaal wat luxer uit dan gemiddeld. Er liepen wat meer ‘kakkers' rond dan gemiddeld, dus leek ons wel geinig om met een R&B nummer met zware bas door de straat te gaan. Raampjes open en als halve rappers de straat door... We waren weer op tijd in ons hotel want morgen wacht een lange dag. We gaan dan op weg naar Orlando, waar we 4 nachten in een villa verblijven. Wel gaan we morgen na een rit van ruim 4 uur ook eerst naar Cape Canaveral zodat we daarna 3 dagen nog helemaal vrij hebben (waarvan waarschijnlijk 2 besteed aan pretparken). Elvis kiest er vanavond voor om wat t.v. te kijken, omdat we er morgen ook vroeg uit moeten. De klaverjas competitie wordt dus vervolgd.....Ray, Kim en Joke hebben de dolfijnen cd met alle foto's nog even bekeken, erg mooi!

Dag 13 Miami - Key West

Vandaag gaan we alweer weg uit Miami op weg naar de Florida Keys. Rond 10 uur vanochtend zijn we in de auto gestapt om richting het zuidelijkste punt van Amerika te rijden, Key West. Om daar te komen rijdt je over diverse eilandjes (the Keys) en bruggen om na zo'n 100 mile aan te komen op onze bestemming. Eerst Miami uit komen (gps had vandaag een goede dag) en dan onderweg eerst even weer een supermarkt opzoeken om wat broodjes en fruit te scoren. Deze weer lekker in de auto opgegeten, want daar is genoeg tijd voor. Qua afstand valt het wel mee, maar het is toch 3 uur rijden omdat je geen snelwegen hebt in de Keys. Vandaag is enige dag dat we nog geen slaaplocatie hebben, dus we moeten ook nog even op zoek naar een hotel. We zijn er nog niet helemaal uit of we in Key West slapen of een stukje terug omhoog (terug moeten we toch morgen). We hebben onze tom tom in ieder geval de opdracht gegeven richting de Comfort Inn te rijden en dan zien we wel verder. Rond 3 uur zijn we hier aangekomen. Een groot aantal hotels zat naast elkaar, dus we zijn weer even bij een aantal hotels naar binnen gegaan. De eerste was uiteindelijk ook gewoon de beste (en goedkoopste), dus daar maar 2 kamers geregeld.

Ons snel even opgefrist en op internet de verhalen en foto's erop gezet en ff de reacties checken, leuk allemaal hoor! Op jullie vragen antwoorden we wel persoonlijk, anders hebben we jullie ook weinig nieuws te vertellen ;-). Kim en Joke zijn als eerste naar het zwembad gegaan, heerlijk water! Er was een barretje bij het zwembad dus we hebben een heerlijke smoothie gehad. De jongens kwamen na een klein uurtje. Hadden nog ff het nieuws gecheckt en kwamen met het ‘slechte' nieuws voor ons dat het in NLD ook mooi weer is ;-). De jongens namen ook een smoothie en wij raakten aan de klets met 2 meisjes in het zwembad. Die lieten ons zien wat voor trucjes ze allemaal konden. Na ff gezond te hebben, niet te lang want Joke heeft de vellen van haar gezicht hangen....helaas ;-( Oh, ja het kindje zei bye tegen Joke (hoorde Joke natuurlijk....had een pet over haar kop hangen) en gaf Kim een dikke knuffel.

Ff op de kamer relaxen en daarna op weg naar de ‘pion' met het zuidelijkst puntje van the USA. Iemand met hele goede ogen kan Cuba zien liggen (het is nog wel 90 mile hoor...). Dit was behoorlijk toeristisch en er waren redelijk wat mensen om foto's te maken. Onderweg kwamen we het zuidelijkste hotel, zuidelijkste guesthouse, zuidelijkste huis etc. tegen. Hier ff wat plaatjes geschoten en toen op weg naar de boulevard om daar 1 van de mooiste zonsondergangen te bekijken. Ray en Elvis zorgden dat we een parkeerkaartje kregen en Kim en Joke gingen alvast op de stoep zitten om mooie foto's te schieten. Het duurde ff voordat de heren kwamen, maar het bleek dat ze bij straatartiesten aan het kijken waren. Ondertussen was het 20:10 uur dus tijd om een restaurantje op te zoeken. Ondertussen ff langs wat kraampjes gelopen, maar daar zat niks tussen. Uiteindelijk bij een Cubaans restaurant gaan zitten met live muziek. Was daar net een ruzie geweest. Werd er een vrouw met de ambulance afgevoerd en er werd een man opgepakt door de politie. Helaas HET incident gemist. Ramptoeristen ;-) In het restaurant genoten we van lekker eten en daarna weer op weg naar het hotel.

Toen reden we in een geweldige straat met allemaal barretjes en winkeltjes. Ervoor gekozen om hier te stoppen en nog een biertje o.i.d. te nuttigen. Ray en Elvis hebben een bar/saloon opgezocht en Kim en Joke hebben wat winkeltjes bekeken (niet veel gekocht hoor....alleen shotglaasje). Joke en Kim gingen naar de bar waar Ray en Elvis zaten, maar er werd om onze id kaart gevraagd. Laten we die nou niet bij ons hebben. Dus wij vriendelijk gevraagd of wij onze vrienden even mochten ophalen. Nee dat mocht niet. Of de security man dan hen even wilden ophalen. Nee dat kon ook niet, want hij kon niet weg. Kim en ik zaten redelijk hoog in onze spanningsboog. Hij zei dat we maar moesten kijken hoe we het gingen doen, bellen of zo. Dit deed Joke dus ook. Ondertussen zei die vent tegen ons: Jullie doen geagiteerd tegen me dus ik doe niets voor jullie. Kim schold hem nog ff uit en liep om de bar heen naar Ray en Elvis. Aan de zijkant was deze namelijk ook open (klapdeuren), maar je kon er niet naar binnen. Joke ondertussen de namen van beide heren schreeuwen, maar dat had geen zin. Aan Elvis en Ray werd geen id gevraagd. Ray denkt, omdat ze zo knap zijn......yeah right ;-). Ze hebben hun biertje opgedronken en toen zijn we richting onze auto gelopen. Eerst natuurlijk nog wel ff een afkeurende blik en wat Nederlandse woorden naar de security man geworpen. Hij dacht dat we via de andere ingang wilden dus hij zei tegen zijn collega dat hij ons niet mocht binnenlaten. Een laatste ‘loser' was genoeg. Op weg naar het hotel om nog een potje te klaverjassen, want de stand is 2-2. Wat gebeurt er nadat we een kwartier op onze kamer zijn......de stroom valt uit! Het stormt/regent/ onweert giga buiten. Na 10 minuten ging gelukkig alles weer aan. Pff......kunnen we i.i.g. nog ff een boompje doen. Inmiddels was het alweer 1 uur,dus snel naar bed. Morgen gaan we met dolfijnen zwemmen in Key Largo!!! Groetjes!

Dag 12 Miami (Everglades)

Vandaag om 8.00 de deur uit. Elvis en Kim hadden door de wekker heen geslapen, maar toch op tijd ready om te gaan! Snel de auto in en op weg naar ‘de Everglades', althans dat dachten we. Het werd niet snel weg, want voor de zoveelste keer had onze ‘GPS' opstart problemen (dieseltje??? J). Hij krijgt steeds geen satellietsignaal, dus werkt niet en dan weten wij natuurlijk niet waar we heen moeten. Even langs Hertz geweest (2 locaties), waar ze allebei geen andere auto voor ons hadden. We moesten dus weer terug naar het vliegveld. Maar toen ineens..... ja hoor..... hij deed het weer (net zoals de voorgaande dagen). Dus het lijkt alsof we gewoon eerst een stukkie moeten rijden, voordat er signaal is. Dus toch maar niet langs het vliegveld, want inmiddels al weer wat verlaat! Het was een uurtje rijden naar het park, dus niet zo ver weg. Eerst even langs het ‘visitor center' om info te vragen. Als eerst hoorden we al: GEEN airboat. Wij balen natuurlijk, want ja.... dat was voor ons wel een van de belangrijkste dingen die we hier wilden doen. We hoorden dat we hiervoor bij de ‘alligator farm' moesten zijn verderop. Dit schoven we dus even door voor later op de dag!

Op de 1^e stop in het park kwamen we net op tijd aan om mee te gaan met een rondleiding. We deden hier de ‘Anhingatrail' (anhinga = een vogelsoort). In het boekje stond dat hier een grote kans was om alligators te spotten en daar gingen we helemaal voor. We hebben 4 alligators gespot. Een wat oudere man vertelde over de planten en dieren die we zagen, dit deed hij met veel passie..... echt iemand die na zoveel jaren nog genoot van z'n werk. Mooi om te zien! Hierna na het verste punt in de Everglades ‘Flamingo point'. Hier zouden we op een rustig boottochtje kunnen, hadden we niet zo'n zin in, dus even een fotootje gemaakt en weer verder. Het was ook erg rustig daar, geen toerist te zien. Voordat we naar de Alligator Farm gingen eerst nog 3 stops voor korte trails (zo'n 20 min. per trail). Deze trails lieten niet veel dieren zien, behalve wat vogels en vieze ranzige insecten. Wel verschillende planten/ bomen waren te bekijken. Al met al wel aardig om even in het park te zijn geweest, maar toch minder indrukwekkend dan parken als Yellowstone of Yosemite park.

En toen..... de ‘Alligator Farm'!!!! We waren net op tijd voor het voeden van de alligators. Een man van het park bungelde steeds wat muizen boven de krokodillen en al vechtend met hun grote bekken open probeerden ze het beest te bemachtigen. Mooi om te zien en flink wat alligators bij elkaar. Na het voeden was het tijd voor de airboat. Met ongeveer 20 mensen in een boot. We kregen allemaal oorbeschermers op onze oren, aangezien die airboat megaveel lawaai met zich meebrengt. Eerst even rustig varen, een paar krokodilletjes spotten en dan flink racen met die boot...... WOEOEOEOEOEHHHHHOOEOEOEOEOE!!!! Mooie 360 graden rondjes maken en een beetje nat worden hierbij. Echt gaaf!! De tocht was wel snel afgelopen, want na zo'n 20 minuten stonden we al weer op de kant. Het mannetje natuurlijk weer een beetje fooi geven, want ja.... dat is toch wel standaard in the USA! En we gingen weer verder, want de dag was zeker nog niet afgelopen.

Op naar de ‘snakeshow'!!! En iets wat we wel konden verwachten.... Er werden verschillende slangen tevoorschijn gehaald en vrijwilligers mochten zich melden om de beesten vast te houden. Kim die wilde wel J, maar werd niet uitgekozen. Na een kleine 15 minuten de show weer afgelopen en gelukkig mocht daarna iedereen die wilde met een slang op de foto. Aan Kim om als eerste zo'n beest vast te houden. Heel bijzonder om zo'n beest in je handen te hebben, het voelt als een bonk spieren en de huid voelt ook heel apart. Wow, wat een kick om zo'n beest vast te houden. Eenmaal de slang overgegeven aan Joke, stond Kim toch wel wat te shaken met de handen. Na Joke, ook Elvis en Raymond aan de beurt. Bijzondere ervaring hoor, zeer cool en toch wel een flink ‘adrenalinerush' door je heen J!!!! Na de show wat baby-alligators bekeken (en nog wat voer gegooid) en ook wat slangen bekeken. Wat een beesten zeg! Toen stond er nog een 2^e show op het programma: de alligatorshow. Ook hier natuurlijk de mogelijkheid om zo'n beestje vast te houden, maar eerst de man van het park die allerlei trucs deed met een grote krokodil. Hij sleepte het aan z'n staart richting het publiek en ging er bovenop zitten. Trok de bek van het beest open en met een harde klap sloeg de bek dan weer dicht, daar wil je niet tussen komen! Indrukwekkende beesten, maar toch ook wel zielig hoor hoe er dan steeds met die beesten wordt omgegaan. Kan niet prettig zijn als er steeds mensen aan je zitten te rommelen. Maar goed... voor ons toeristjes toch wel weer gaaf! En toen was het tijd om een kleine alligator vast te houden. De bek was dicht getaped, dus toen durfden we wel. Ook weer heel bijzonder om z'n beest vast te houden. Ook deze huid voelde weer heel apart.

Na deze show alweer tijd om te gaan. Was inmiddels ook al weer 17.30! Onderweg weer even tanken, want deze auto zuipt flink wat benzine. Bij het hotel wat spullen gedumpt en op naar een restaurantje. Even rondgekeken en we hadden snel een leuk plekje gevonden. Hier bestelden we allen pasta. Joke en Kim met zalm, Elvis met garnalen en Raymond met kip en champignons. Dit smaakte ons allen goed! Joke ging nog voor een crème brulee na en Elvis voor een tiramisu. Kim hield het bij de thee en Raymond vond de pasta alleen wel voldoende. Om 21.00 weer in het hotel. Raymond, Elvis en Kim namen nog even een duik in het zwembad. Joke is meteen onder de douche gesprongen om daarna haar gezicht te verzorgen. Bij Raymond en Joke hebben we van 23.45 tot 0.45 nog weer een potje klaverjassen gespeeld. Inmiddels staat het 2-2! Gelijk verdeeld dus qua stand, maar wat geluk betreft.... Morgen naar Key West, het meest zuidelijke punt van de USA.

Dag 11 Miami

Vandaag een dag waar Joke en Kim toch wel naar uitgekeken hebben, want today is ‘shoppingtime'!! Voor de niet-lezers onder jullie dus een perfecte dag ;-) Eerst behoorlijk lang geslapen, want we zijn pas rond 11 uur samen gekomen. In het hotel even gevraagd waar een ‘outletcenter' was. De kleinere 40 minuten verderop en de grotere een uurtje rijden. Je raadt vast al wel waar we voor gekozen hebben

Daarna op naar de winkels. Natuurlijk weer veel winkels met merkkleding. Alles is hier te krijgen en tegen mooie prijzen. Merk spijkerbroeken voor 30 of 40 dollar is natuurlijk geen geld. We hebben ons hier zeker een aantal uren (zo'n uurtje of 4) vermaakt. Nou ja... Joke en Kim in ieder geval, Raymond en Elvis hadden het na 2 uurtjes wel gezien, want ja.... het blijven mannen J! Joke en Kim konden na die 4 uur nog wel langer door, maar ja..... dat wilden we de mannen ook niet aandoen natuurlijk! Bepakt en bezakt met kledingtassen op zoek naar een eettentje. Deze hadden we snel gevonden, aangezien we het ‘rainforest cafe' bij aankomst al gespot hadden. Elvis en Raymond gingen hier voor een bordje met: steak, spareribs en gamba's! Joke en Kim gingen voor de Ceasar Salad! Dit heeft ons goed gesmaakt. Daarna in de auto nog even op zoek naar een Walmart om toch nog even wat eten voor morgen in te slaan (broodjes, drinken en wat lekkers). Toen toch wel tijd om richting het hotel te gaan, waar we om ongeveer 23.00 weer waren. Vandaag niet gekozen voor ‘valet-parking', want op 100 meter van het hotel kun je gewoon parkeren in een parkeergarage. En dat voor maar 16 dollar, want ja.... we blijven Nederlanders. En waarschijnlijk parkeert het hotel onze auto ook in zo'n garage, want het duurt 10 minuten voordat we onze auto krijgen. Makkelijk verdient die 19 dollar. Joke en Raymond in het hotel nog even een verhaaltje getikt en Elvis en Kim naar hun nest!